Victoria en Calgary

Vorige week heb ik een aantal dagen doorgebracht in Victoria, op Vancouver Island. De heenvlucht was prachtig, met weinig wolken en dus een geweldig uitzicht over British Columbia. Ik kwam rond 5 uur 's avonds aan in het hostel. Het hostel zelf was matig; een goede badkamer, maar de bedden waren wat gammel en lagen niet erg lekker, mijn spullen (en ik) moesten twee keer de kamer uit voor een schoonmaak, ontbijt was niet inbegrepen en in tegenstelling tot de meeste hostels, was er hier geen gemeenschappelijke ruimte om tv te kijken en andere gasten tegen te komen.

Maar ik had geluk. Binnen een half uur kwam Georgie, uit Melbourne, aan in mijn kamer. Omdat we allebei niemand kenden in het hostel of de stad, zijn we samen op zoek gegaan naar avondeten. Ik had een soort noedelcurry met zalm, mosselen en garnalen. Nu hou ik eigenlijk totaal niet van vis, maar de zalm was werkelijk geweldig! Waarschijnlijk het verschil tussen 'vers' ingevlogen en echt vers. Verder heb ik die eerste avond nog wat rondgekeken op de website van Ocean Networks Canada (ONC), want de volgende dag zou ik een gesprek hebben met de mensen daar.

Dat gesprek was pas 's middags, dus 's morgens zijn we (na een stevig ontbijt met ei, worst, bacon en pannenkoeken) door Victoria gelopen. Van Fan Tan Alley, het smalste steegje van Canada, richting de haven en vanaf daar langs de kust. We zijn Ogden Point, een soort pier, op geweest. Daar stak plotseling een zeehond zijn kop uit het water, maar hij verdween al snel onder de golven. Even later zag ik op een rots in de verte een otter. Vanuit Victoria kun je overigens ook de bergen van de staat Washington zien aan de andere kant van de zee, dus ik kan nu ook zeggen dat ik Amerika met eigen ogen heb gezien. Uiteindelijk kwamen we aan bij Beacon Hill Park, waar we de zee verlieten om het park te verkennen. Beacon Hill is een leuk park, waar het hier en daar zwart ziet van de eenden. Pauwen zijn er ook te vinden. Toen we het park doorkruist hadden, was de ochtend voorbij en moest ik op zoek naar een bus richting de universiteit. Om even met de bus te moeten vond ik niet heel erg, want het was behoorlijk koud. Toen ik vertrok was het zo'n -15 op Silver Star en daar liep ik meestal rond in een trui en zonder jas en handschoenen. In Victoria was het maar -2, dus ik dacht dat ik het wel met mijn zomer-/herfstjas toe kon en een muts of handschoenen had ik vast niet nodig. Waar het op Silver Star een droge kou is, is Victoria meer vergelijkbaar met Nederland. Vochtig, veel wind en waterkoud. Meestal was ik in Victoria verkleumd tot op het bot. De eerste dag(en) merkte ik het iets minder, want toen was ik met Georgie op pad, maar toen ik daarna in mijn eentje rondliep, wist ik weer waarom ik geen fan ben van de Nederlandse winters.

In elk geval was de bus richting de universiteit zo gevonden. Ik was aardig vroeg, dus heb ik de campus een beetje verkend. Ook hier is een park/bos te vinden. Duidelijk is dat ook de Canadezen in Victoria de natuur waarderen. Uit mijn gesprek bij ONC bleek dat er op dit moment geen geld is om mij aan te nemen, maar er is wel genoeg werk te doen. Op vrijwillige basis is mijn expertise dus welkom. Waarschijnlijk probeer ik wel wat voor ze te doen, zo blijf ik toch met mijn vak bezig. Ik moest wel elke paar weken contact opnemen om de situatie te checken en in het nieuwe fiscale jaar (april) is er misschien iets mogelijk. Ook werken ze samen met het Vancouver Aquarium, waar degene die ik heb gesproken binnenkort even navraag zal doen. Voorlopig dus nog geen baan na Silver Star, maar ik blijf zeker contact houden met ONC. Wie weet wat er nog mogelijk is.

Na een drankje in de (ongezellige) bar bij het hostel en avondeten in een pub, zijn we naar het parlementsgebouw geweest. Dat gebouw is elke nachts verlicht, wat best een bijzonder gezicht is. De fontein voor het gebouw was bijna volledig bevroren en elke avond was er meer ijs te vinden. Foto's daarvan volgen.

De volgende morgen was ik vroeg wakker en dus op tijd om Georgie naar haar vliegtuig te brengen en afscheid te nemen. Dat vleigtuig was een watervliegtuig richting Vancouver. Dat lijkt me echt heel gaaf om te doen, dus voordat ik vanuit Vancouver naar Nederland vlieg, hoop ik nog een rondvlucht in zo'n toestel te kunnen maken. Vanaf dat moment ben ik in mijn eentje Victoria gaan verkennen. Eerst naar het Royal BC Museum. Best tof, ze hebben de lokale natuur nagemaakt, er is veel informatie over de oorspronkelijke bewoners en er is ook een straat uit eind 19e eeuw / begin 20e eeuw nagemaakt, inclusief een bioscoop met een oude film. Zo eentje waarbij een piano voor al het geluid zorgt. Het museum was erg leuk om te zien en zeker de moeite waard. 's Middags ben ik, na een verse batterij in mijn camera gestopt te hebben, richting Craigdarroch Castle gelopen. Dat is een kast van een huis, gebouwd in opdracht van de familie Dunsmuir, rijk geworden door de kolenindustrie. Vanaf dat punt leek het niet al te ver om tot de zee te lopen aan de oostkust van Victoria, veel verder dan ik een dag eerder was gelopen. Reden genoeg om die kant op te gaan. Onderweg zag ik wat huizen op een heuvel en vroeg ik me af of ik daar kon komen. Even later zag ik wat wegen omhoog en die leidden uiteindelijk naar Gonzales Hill, waar je een mooi uitzicht over Victoria hebt. Intussen was het al half 4, dus moest ik op huis aan. Langs de zee (met een korte stop bij een Chinees kerkhof) liep ik weer richting Beacon Hill Park, met een mooie zonsondergang als beloning. Intussen waren mijn vingers aardig bevroren en kon ik ze niet meer volledig strekken. Foto's nemen betekende dus even snel richten en de foto maken en meteen de handen weer in de broekzakken. Die avond heb ik in het hostel gegeten, maar dat avondeten was vooral goedkoop. Een pizza (leek een kleine diepvriespizza) en chips. Nee, geen friet, chips. Ik snap waarom het weinig kostte.

Mijn laatste volledige dag in Victoria ben ik richting het westen gegaan, over de brug. Van daaruit heb je een aardig uitzicht over de haven. Leuk om de stad van die kant te zien.
Ook had iemand aangeraden om naar Mount Douglas te gaan, een 'berg' van iets meer dan 200 meter hoog. Bij goed weer kun je vanaf de top 360 graden kilometers ver weg kijken. Voorbij het centrum van Victoria zie je dan Amerika liggen en richting het noorden zie je de bergen van Vancouver Island zelf. Klonk goed, dus pakte ik de bus. De buschauffeur was erg vriendelijk en gaf me instructies welke paden ik moest nemen. Daar aangekomen zag ik dat ze bij het hiken dezelfde kleuren aanhouden als bij skiën: groen, blauw en zwart. Al snel zag ik een leuk pad omhoog en besloot deze te volgen. Het bleek echter dat ik een zwarte route had gekozen. Het was erg leuk om omhoog te klimmen, maar dit was wel echt klimmen met handen en voeten. Hier en daar moest ik even goed kijken welk gedeelte van de berg eigenlijk het pad was. Een ding wist ik wel: ik zou niet dezelfde weg terug gaan. Veilig omhoog is makkelijker dan veilig naar beneden.
Bovenop de berg had je inderdaad een prachtig uitzicht over Victoria en alle kleine eilandjes tussen Vancouver en Vancouver Island. Prachtig. Terug toch weer een zwarte route gekozen, maar deze was gelukkig wat minder steil. Verder heb ik ook in Mount Douglas Park weer het water gevonden. Een erg leuk gebied, maar na 3-4 uur was ik intussen wel moe, dus terug richting het hostel en inpakken voor mijn vlucht de volgende morgen. De wekker zou om kwart voor 7 gaan.

Toen ik de volgende morgen aankwam om het vliegveld, werd mij meteen gevraagd of ik naar Kelowna ging. Goede service, dacht ik, ze vertellen me meteen waar ik heen moet. Niet helemaal. Het bleek namelijk dat mijn vlucht niet zou vertrekken en de eerstvolgende zou pas twee dagen later gaan. Dat kwam mij slecht uit, want ik moest de volgende dag weer werken en die dag was ook een vriendin hier jarig. In plaats van rechtstreeks naar Kelowna te vliegen, kon ik een omweg maken via Calgary. Daar moest ik dan zo'n 9 uur doorbrengen, voordat ik naar Kelowna kon vliegen. Tja, beter dan niet naar Silver Star te gaan, dus op naar Calgary! Ik had geen zin om al die uren op het vliegveld te blijven, dus heb ik de bus naar Downtown gepakt om even snel iets van de stad te kunnen zien. Vanaf de Calgary Tower ben ik naar Prince's Island Park gelopen, waar bleek dat de rivier bijna helemaal dichtgevroren was! Dat was een bijzonder gezicht, want het was zeker geen kleine rivier. Een smalle strook was nog niet bevroren, maar er was ook daar genoeg ijs in het water te vinden. Verder heb ik de Devonian Gardens bezocht, een overdekt park in een winkelcentrum. Tja, in Calgary weten ze wel hoe ze de tijd in de buitenlucht kunnen beperken. Overal Downtown is er namelijk de +15 Walkway. Dat is een serie van overdekte loopbruggen 15 voet hoog. Downtown kun je zo van het ene gebouw naar het andere zonder je neus en oren bloot te stellen aan de kou. Erg ingenieus en een duidelijk teken van je moeten aanpassen aan koude winters. Het liep tegen de -20 in de stad.

's Avonds ben ik naar Kelowna gevlogen en even voor 11 uur kwam ik uitgeput aan op Silver Star. De dagen erna heb ik volledige dagen gewerkt en maandag was het ook nog Family Day, waardoor het een van de drukste weekenden na Kerst was. In mijn 5 dagen in Victoria en Calgary heb ik in totaal meer dan 50 km gelopen en geen temperaturen boven het vriespunt meegemaakt. De komende twee dagen heb ik vrij en dat kan ik wel gebruiken. Al moet er natuurlijk ook weer even aan mijn snowboard-, hockey- en schaatsvaardigheden gewerkt worden ;)