Week van laatsten

Het is bijna zover. Komende zondag sluit Silver Star haar deuren voor het winterseizoen en loopt het dorp leeg. De ijsbaan is helaas al gesloten vanwege het warmere weer, dus het laatste schaatsen heb ik al gehad. Het laatste snowboarden komt waarschijnlijk zondagmiddag, als ik nog eventjes vrij ben. En dit is waarschijnlijk mijn laatste reisverslag vanuit Silver Star! Tijd dus om jullie even bij te praten over wat ik de afgelopen weken gedaan heb en wat mijn plannen voor hierna zijn.

Onlangs zijn we naar Alder Point gegaan. Dat is ongeveer 10-15 minuten hiken vanaf een cattrack op de backside. Boven heb je een mooi uitzicht over de berg en kun je veel runs zien liggen. Erg leuk, dus bovenaan Alder Point natuurlijk ook wat groepsfoto's genomen. En toen moesten we naar beneden. Helaas was het aardig ijzig (en enorm steil) en had ik mijn grote camera in ijn rugtas, dus ik heb niet echt bochten gemaakt. Wel zonder enig probleem naar beneden gekomen en deze dubbel zwarte van mijn lijst kunnen afstrepen.

De rest van de dag deed ik alle runs die ik nog niet had gedaan en rond half 3 's middags kon ik zeggen dat ik alle groene, blauwe en zwarte runs van Silver Star had gedaan. De dubbel zwarte heb ik maar gelaten voor wat ze zijn (hier en daar nog wel eentje gedaan). Verder heb ik eindelijk een skitracker app op mijn smartphone gezet en kon ik dus voor het eerst zien hoe snel ik ging. Echt supersnel ben ik niet gegaan en te veel risico's wil ik niet meer nemen voor de laatste week, maar ik heb toch meerdere keren de 70 km/u overschreden. Ook deed ik dat op Big Dipper, waar je een aantal hobbels hebt. Nooit kwam ik daar ook maar enigszins los van de grond, maar toen ik met ruim 70 over de laatste snelde, vloog ik wel (onverwachts) een paar meter door de lucht. De landing ging aardig, alleen was ik dom genoeg om meteen hard proberen af te remmen, wat bij zo'n snelheid simpelweg niet gaat. Mijn snowboard schoof meteen onder me vandaan en ik gleed aardig ver door tot ik eindelijk tot stilstand kwam. Gelukkig niet eens een blauw plek aan overgehouden.

Verder heb ik ook voor het eerst op skis gestaan. Het was maar een kleine 2 uur, maar in die tijd heb ik wel de balans, het stoppen en bochtjes maken geleerd. Ik betwijfel of ik deze week nog eens kan gaan skiën, want ik heb alleen zondagmiddag nog wat tijd. Ach, in elk geval ben ik op skis van een groene run geweest zonder ook maar één keer te vallen.
Ook hebben wat vrienden een dagje gewisseld van skis naar snowboard of omgekeerd. Toen heb ik (op mijn snowboard) mijn camera meegenomen. Het was erg lastig om de boarders in het shot te houden, terwijl ik zelf toeside naar beneden ging en probeerde om hun snelheid te evenaren. En af en toe om moest kijken om te zorgen dat ik niet per ongeluk tegen een boom aan gleed of van een klif af ging. Wel heeft het wat mooie foto's en video's opgeleverd. Sowieso ben ik deze laatste week wat meer met de camera in de weer geweest. Zo heb ik ook eindelijk de zonsondergang op de gevoelige plaat vastgelegd.

Daarnaast hebben we 1 april ons laatste werkfeestje gehad. We zijn naar een arcadehal in Kelowna geweest, waar we hebben gekart (wel waren de wagentjes wat trager dan ik gewend ben), minigolf hebben gedaan (ik had één hole-in-one) en natuurlijk wat arcadegames hebben gespeeld. Daar krijg je tickets voor en daarmee kun je dan weer iets kopen. Mijn 150 tickets leverden een mini football op. Ach, het is tenminste iets.

Nu wordt het zo langzamerhand tijd om in te pakken. Ik ben benieuwd of ik alles mee kan nemen, of dat ik wat kleding hier moet laten. We zullen zien. In elk geval heb ik een plekje op de bus naar Vancouver van 7 april.
Overigens is goed te merken dat de lente eraan komt. In Vernon is geen sneeuw meer te bekennen en stijgt het kwik tot boven de 15 C. Bovendien ontwaken allerlei dieren uit hun winterslaap of trekken ze weer terug naar deze gebieden. Zo heb ik gister een aantal grote roofvogels gezien (volgens mij zelfs een soort arend) en ben ik er vrij zeker van dat er een eekhoorn leeft onder het loket bij de Comet. Pas geleden heb ik er ook eentje bijna aangereden op mijn snowboard, toen hij plotseling de cattrack overstak. Gelukkig kon ik hem nog net ontwijken.

Intussen weet ik ook waar ik deze zomer zal werken: als camp counsellor op Camp Chief Hector in de buurt van Canmore. Dat ligt hier niet zo heel ver vandaan. Het ligt vlakbij Banff en wat ten westen van Calgary. Geen Ontario dus, maar ik hoor vaak dat het in BC en Alberta in de zomer mooier is. In elk geval moet de omgeving geweldig zijn. Een aantal vrienden hier gaat deze zomer werken in Banff of Jasper. Voor of na het zomerkamp ben ik dan ook zeker van plan ze een bezoekje te brengen. En misschien ga ik daarna nog richting Toronto, maar dat laat ik nog even open.